Eigenschappen isolatie

De R-waarde geeft de isolatiewaarde weer van een materiaal. Hoe hoger de R-waarde hoe beter het product de warmte tegenhoud. De R-waarde is dikte afhankelijk. Hoe dikker het materiaal hoe hoger de R-waarde zal zijn. De R-waarde van een materiaal is te berekenen aan de hand van de lambda-waarde (zie hierboven), de formule is als volgt:

 

R-waarde =  Dikte van het materiaal in meters / lambda waarde

 

De R-waarde van een materiaal wordt vaak opgegeven in Rd. Naast de Rd waarde is er ook de Rc waarde. De Rc-waarde heeft betrekking op de Isolatiewaarde van de complete constructie. Zowel het isolatiemateriaal als de houtconstructie, aftimmerig en dakbedekking.

 

Dit geeft aan hoeveel energie er nodig is om het materiaal 1 graad te doen stijgen.  Dit is een materiaaleigenschap en dus niet dikte afhankelijk. Hoe hoger de C-waarde hoe trager een isolatiemateriaal opwarmt.  Dit betekend dat wanneer zomers de zon op de gevel straat, het bij isolatiemateriaal met een hoge C-waarde lang duurt voordat de muur is opgewamd en deze wamte doorgeeft naar binnen. Het blijft binnen dus langer koel in de zomer. Andersom: In de winter zorgt isolatiemateriaal met een hoge C-waarde ervoor dat de warmte langer in de muur blijft en dus niet snel naar buiten lekt. Een eenmaal opgewarmd huis heeft hierdoor veel minder bij-verwarming nodig. 

De geluidsisolatie van een materiaal wordt onderverdeeld in 2 soorten:
 

De luchtgeluidisolatie van een materiaal wordt onderverdeeldt in 2 soorten:
 

De geluid absorptiecoëficient geeft weer hoeveel geluid er geabsorbeerd wordt door het materiaal en dus ook hoeveel geluid het terug kaatst. De absorptiecoeficient  wordt uitgedrukt in een schaal van 0-1. 

Waarbij 1 een geluidsabsorptie weergeeft van 100% oftewel er is geen enkele weerkaatsing van het geluid. Bijvoorbeeld bij lucht. En 0 een totale weerkaatsing van het geluid weergeeft. De geluidsabsorptie zegt niets over de mate waarin het materiaal geluid doorlaat. Maar geeft alleen weer hoeveel geluid er wordt terug gereflecteerd de ruimte in.  

 

Absorptiematerialen zijn in het algemeen licht van gewicht en bezitten meestal een poreuze open structuur, terwijl materialen die geluid isoleren (dus niet doorlaten) niet poreus zijn en bij voorkeur een grote massa per oppervlak hebben. 

 

De geluidsisolatie geeft aan hoeveel geluid het materiaal verzwakt van de ene naar de andere ruimte. De verzwakking van het geluid wordt uitgedrukt in db(decibel) en is afhankelijk van de dikte van het materiaal. (hoe dikker het materiaal hoe minder geluid het doorlaat). De geluidisolatie is sterk afhankelijk van de omstandigheden, zoals kieren en geluidlekken.

 

Het isoleren van contactgeluid is een stuk lastiger dan het isoleren van luchtgeluid. De enige manier om contactgeluid te isoleren is door de wand of vloer te ontkoppelen van de rest van de ruimte. Dit kan bijvoorbeeld door het gebruik van rubbers of schuimband. Het voorkomen van contactgeluid bij vloeren wordt meestal opgelost door het leggen van een (zachte) ondervloer van bijvoorbeeld houtvezel of vilt. Door gebuik van de ondervloer wordt het contactgeluid van de dekvloer en de verdiepingsvloer voorkomen. De contactgeluid reductie wordt vaak opgegeven in 2 getallen. De verzwakking van het  contactgeluid naar de ruimte eronder en de verzwakking van het contact geluid dat terug de kamer in kaatst. Omdat het contactgeluid afhangt van het soort verdiepingsvloer en de dekvloer heeft het getal alleen betrekking op specifieke vloeren, bijvoorbeeld alleen bij laminaat.